RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Vierbnica Apošiaja niadziela pierad viałikadniem. U niekatorych miascovasciach pašyrana nazva vierbnaja niadziela. Na V. paŭsiudna asviačałi ŭ carkvie hałinki viarby, jakim ŭ hety dzień sciabałi adzin adnaho (dziaŭčyna, sciabajučy nieznajomahachłopca, pytałasia ŭ jaho imia, žadajučy daviedacca pra imia svajho budačaha muža). Asviačonaj viarbie nadavałisia mahičnyja ŭłascivasci, tamu jaje doŭha zachoŭvałiŭ chacie: joju vyhaniałi na pieršy vypas žyviołu; isnavała pavierje, što, zjeŭšy 9 pupyšak, možna zascierahčysia ad zubnoha bolu i łichamanki. Azdoblenyja kalarovymi zasušanymi kvietkami, travami, kałaskami, mocham hałinki viarby ("palmy vilenskija") imitavałi palmy, z jakimi naro sustrakaŭ Chrysta pry jaho ŭjezdzie ŭ Ijerusałim (heta chryscijanskaje sviata było prymierkavana da V.). "Palmami vilenskimi" ŭpryhožvałi dom, a taksama kłałi ich na mahiły błizkich ludziej. Pavodle nar. naziranniaŭ marazy - vierbičy na pieradviełikodnym tydni nieabchodny mienavita ŭ hety čas, kab nie było bolš poznich marazoŭ, jakija mohuć paškodzić siaŭbie i ŭschodam jaravoj zbažyny. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.