RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Etnahrafija
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
Hančarnaja sistema mier
Tradycyjnaja sistema adzinak abaznačennia hłinianaha posudu ŭ zaležnasci ad jaho jomistasci. Uznikła ŭ suviazi z aptovym prodažam viałikich partyj i abmienam na zbožža hłinianaha posudu roznych pamieraŭ. Viadomy 3 miascovyja H. s. m. – paleskaja, paŭnočnabiełaruskaja, zachodniebiełaruskaja, pašyranyja ŭ 19 – pač. 20 st. ŭ bieł. haradach i miastečkach. Paleskaja sistema mier skłałasia ŭ byłym miast. Harodna (v. Haradnaja Stołinskaha r-na): mamzełik (tolki harščok) – kala 0,5 ł, mamzel (harščok) i mamzelevyja (miski, zbanki, harłačy, talerki) – 1 ł, paŭzłivač, abo siemak (harščok), i siemakovyja (miski, zbanki, harłačy, słoiki, vazony) – 3 ł, niaroznak (harščok) i niaroznakavyja (miski, zbanki, harłačy, słai, makatry, hlaki, vazony) – 4 – 6 ł, padadziniec (harščok) i padadzincovyja (miski, zbanki, makatry, hlaki) – 6 – 8 ł, adziniec (harščok) i adzincovyja (miski, makatry) – 8 – 16 ł, palak (harščok) – zvyš 16 . Posud łičyłi na dziesiatki i fury (ad nazvy viałikich kalos, na jakich razvoziłi hančarny posud). Fura raŭniałasia 100 umoŭnym dziesiatkam. Paŭnočnabiełaruskaja sistema mier z niekatorymi miascovymi varyjantami ŭžyvałasia ŭ Hłybokim, Dzisnie, Biešankovičach i inš. hančarnych centrach: pieciaronka (kubarka) – 0,5 – 0,8 ł, čaciaviaronka – 1 – 1, 5 ł, trajonka – 8 0 10 ł. Adpaviedna hetamu dzialenniu na štuku prypadała niekalki (2 – 5) vyrabaŭ mienšaj viełičyni. Adroznivałisia prostaja i składanaja sotni. Prostaja sotnia składałasia z 100 štuk adnolkavaha pamieru z ahulnym abjomam 800 – 1000 ł, składanaja – z posudu roznych pamieraŭ, ale takim samym sumarnym abjomam. Zachodniebiełaruskaja sistema mier užyvałasia ŭ Rakavie, Iviancy i inš. hančarnych centrach. Hančarny posud działiłi na cackavy – kala 0,5 ł, smiatpnkavy – 1 ł, rublovy – 2 ł, kvartavy – 3 ł, paŭharcavy 4-5 ł, harcavy – 10 ł, dvuchharcavy – 20 ł, vaśmikvartavy (pakavy) – 24 lu Łičyłi kopami.
Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл.
2009–2020. Biełaruś, Miensk.