RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Hłybockaja kieramika Hančarnyja vyraby majstroŭ z h. Hłybokaje. U 1920 – 30-ja h. pracavała kala 10 majstroŭ, jakija vyrablałi raznastajnuju haspadarčuju i dekaratyŭnuju kieramiku – harški, makatry, babačniki, zbanki, harłačy, hlaki, słoiki, sparyšy, miski, paŭmiski, maslenicy, cukarnicy, chlebnicy, čajniki, kubki, rukamyjniki, vazony, a taksama cacki i inš. Posud vyznačaŭsia płaŭnymi miakkimi abrysami. U zaležnasci ad pamieraŭ mieŭ roznyja nazvy (hł. Hančarnaja sistema mier).   Farmavałi ŭ technicy vyciahvannia na nažnym hančarnym kruzie. U farmovačnuju masu dla piačnoha posudu damiešvałi žarstvu. Amal usie kieramičnyja rečy pakryvałi prazrystaj svincovaj pałivaj, jakaja ŭ zaležnasci ad tempieratury abpalvannia zastavałasia biaskolernaj abo prymała zielenavataje adciennie. Posud karyčnieva – čyrvonaha koleru caniŭsia bolš vysoka. Vyrablałi taksama čornazadymleny i hartavany posud, hał. Čynam dla hatavannia haračaj ježy. Tradycyjny dekor strymany: łiniejny arnamient z 2 – 3 pramych pałosak na vierchniaj častcy posudu. U 1920-ja h. była pašyrana kieramika z padpałiŭnaj razmaloŭkaj pieravažna rasłinnaha charaktaru, vykananaja pendzłikam abo ražkom pa čyrvonym fonie ŭ 2 – 3 kolery – bieły, zialony, ciomna-karyčnievy. U jakasci farbaŭ vykarystoŭvałi bieły anhob, parašok pierapalenaj miedzi (zialonka), vokis marhancu (bruštyn). Z 1970-ch h. promysieł nie isnuje. Kalekcyja H. k. zbierahajecca ŭ Bieł. dziarž. Muziei nar. architektury i pobytu. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.