RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Kuznia1 Majsternia dla ručnoj koŭki mietału. Na Biełarusi viadoma z 14 – 15 st. Kvadratnaja ŭ płanie (ci błizkaja da jaho) pabudova z draŭniny, časam hłinabitnaja, biez stołi, z draŭlanaj strachoj, ziemlanoj padłohaj, nieviałikimi dzviaryma i akiencam. Draŭlanyja scieny časam tynkavałi znutry (dla pažarnaj biaspieki); na vysokich miescach K. zahłyblałi ŭ ziamlu. Staviłi navoddal ad zabudovy, błižej da vady. Stacyjanarnaje abstalavannie K. – horan, što ŭzvodziłi nasuprać uvachodu ci zleva ad jaho. Pasiaredzinie ŭkopvałi bočku dla achałodžvannia i zahartoŭki vyrabaŭ. Pad akiencam majstravałi draŭlany nascił (varštat) dla vykanannia roznych nie zviazanych z kavanniem rabot i razmiaščennia kavalskich instrumientaŭ. Da jaho ci da vušaka dzviarej macavałi ciski (šrubštat), da druhoha vušaka ci na scianie – dryl dla svidravannia dzirak (bormašyna). Pobač z K. ukopvałi kałodu ci kłałi kamienny žoran dla naciahvannia šynaŭ na koły, staviłi draŭlanuju zaharodku – stanok dla kavannia koniej. Kałhasnyja i saŭhasnyja K. budujuć u kompleksie z ramontnymi majsterniami, anaščajuć nieabchodnym abstalavanniem z miechanizacyjaj asnoŭnych vytvorčych pracesaŭ, elektra- i hazazvarkaj. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.