RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Łožak Vid mebłi, pryznačany dla adpačynku i snu. Viadomy z časoŭ siaredniaviečča ŭ siadzibna – pałacavych interjerach. Hatyčnyja Ł. – masiŭnyja, dubovyja, prostych prysadzistych form; časoŭ reniesansu i baroka – z duhapadobnymi spinkami i vyhnutymi nožkami; kłasicystyčnyja i ampirnyja – prostych vyraznych form. U nar. žyłłi nabyłi pašyrennie z 19 st., zamianiŭšy saboj u interjery chaty poł i pałaci, časam bytavałi paralelna. Spinki Ł. zvyčajna zamacoŭvałi bakavinami, na jakija kłałi daščany nascił, na jaho siannik i pasciel. Jak prynaležnasć čystaj pałaviny chaty, Ł. azdablałi pa – roznamu: nadavałi spinkam i nožkam admysłovyja abrysy, dekaryravałi fihurnymi nakładkami, flandroŭkaj i inš. Na dzień Ł. zasciłałi posciłkaj ci nakidkaj, kłałi paduški z uzorystymi navałačkami. Scianu kala Ł. ŭpryhožvałi tkanym ci malavanym dyvanom. Niaredka Ł. z pascielnymi prynaležnasciami ŭvachodziŭ u pasah maładoj. U naš čas samarobnyja draŭlanyja Ł. vyciasniajucca pramysłovymi vyrabami: u 20 – 50-ja h. mietałičnymi, u naš čas – draŭlanymi roznych form i vidaŭ; tradycyjna azdablajucca tkanymi vyrabami pramysłovaj ci chatniaj vytvorčasci. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.