RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Łubok Narodnaja karcinka, vyjava z podpisam, admietnaja prastatoj i dachodłivasciu vobrazaŭ; vid hrafiki. Pieršapačatkova – vid nar. tvorčasci. Da Ł. adnosiać i tvory prafiesijnaj hrafiki, jakija pierajmajuć łubačna – falkłornyja pryjomy. U bieł. Mastactvie Ł. viadomy z 16 st. Pryjomy jaho vykarystany ŭ vilenskich vydanniach F. Skaryny (asobnyja drevaryty ŭ “Małoj padarožnaj knižcy”, 1522), u ilustracyjach bieł. drukarniaŭ Vilni, Jeŭja, Zabłudava, Kuciejny, Mahilova. Łubačnyja karcinki byłi pašyrany na Biełarusi ŭ 18 – 19 st. Siarod ich asabłivaj papularnasciu ŭ narodzie karystałasia karcinka “Anika – vajaka i smierć” – varyjacyja siarednieviakovaha kazannia “Sprečka žyccia sa smierciu”. Łubačnyja karcinki ŭpłyvałi i na inš. vidy nar. tvorčasci, u pryvatnasci na nar. teatr. Tak, amal całkam u pakazach nar. dramy “Car Maksimilan” (u rečyckich zapisach 1898 i 1923) vykarystoŭvałasia łujuačnaja karcinka “Anika-vajaka i smierć”. Scena ŭklučała vychvalennie – samarekamiendacyju Aniki, jaho t. zv. Torh sa smierciu (prosić u smierci adterminoŭki na 3 hady, 3 miesiacy, 3 dni, 3 hadziny – sa svietam razvitacca). U roznych varyjantach heta scena bytavała i ŭ inš. zapisach “Cara Maksimiłijana” (napr., skaročanaja, biez torhu, zafiksavana ŭ zapisie 1899 M. K. Vasiljeva ŭ skaročanym vyhladzie (u siužecie “Car Iirad”), ale zamiest Aniki ŭ joj dziejničaŭ car Irad (jon vioŭ t. zv. torh sa smierciu). U skaročanym vyhladzie (biez torhu) i z udziełam cara Irada ŭžyvałasia scena i ŭ batlejcy i łubačnaja karcinka “Słaŭnaje paboišča Alaksandra Makiedonskaha z indyjskim carom Poram” (zafiksavana Ramanavym na Viciebščynie, 1898). Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.