RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Motalskija ručniki Tradycyjnyja tkanyja ručniki, jakija vyrablajuć tkačychi v. Motal Ivanaŭskaha r-na. Viadomy z kanca 18 st., u 2-j pał. 19 st. ŭ Motałi pracavałi tkačy – ramiesniki. Daŭžynia M. r. Zvyčajna 210 – 240 sm. Tkuć u “jełačku” pierabornaj technikaj u 4 nity, snujuć u 8 – 10 pasmaŭ. Tradycyjny koler uzoraŭ – čyrvony z čornym (u sučasnych taksama z sinim, zialonym). Kampazicyja ručnikoŭ 2 vidaŭ: u adnym pa asnovie prachodziać 2 – 3-kalarovyja (u sučasnych 4-kalarovyja) pałoski – “koski”, u druhich – pa ŭtku šmat kalarovych arnamientalnych pałosak (“zatkanyja bieražkami”), jakija pierasiakajucca z kalarovymi pałoskami asnovy. Daŭniej asnova i ŭtok byłi z ilnianych nitak, a uzor natykałi horynniu; u naš čas ručniki tkuć z ilnianych, bavaŭnianych nitak, a ŭzor natykajuć mułine, irysam. Pa kancach ručnikoŭ arnamientalny malunak (“u zubry”, “u kvietki”, “u łisty”, “u žučki”) zajmaje 7 – 8 sm. Zakančvajucca tradycyjnyja ručniki karunkami, jakija plałi z nitak asnovy ŭručnuju (u sučasnych karunki viažuć kručkom). U 1977 u v. Motal stvorany tkacki cech Pinskaj fabryki mastackich vyrabaŭ. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.