RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Pasah Majomasć i hrošy, što davałi baćki abo rodnyja maładoj, kałi jana vychodziła zamuž. Raniej žanich davaŭ za maładuju vykup jaje baćkam, a z saboj maładaja brała tolki svaje asabistyja rečy. Pazniej baćki i rodnyja maładoj pačałi davać skacinu, lon, a ŭ 2-j pał. 19 st. bolš zamožnyja baćki ŭ jakasci P. davałi ziamielny nadzieł i hrošy. P. zjaŭlałasia pažycciovaj ułasnasciu niaviestki, i ŭ vypadku padziełu haspadarki pamiž jaje členami jana mahła zabrać usio, što ŭniesła ŭ formie P. ŭ siamju muža. Papiaredniaja razmova pra P. pačynałasia ŭ čas svatannia, ale nasiła žartaŭłiva-humarystyčny charaktar (kankretnaje damaŭlennie pra P. mahło naviesci na dumku, što chłopiec zacikaeleny tolki bahacciem dziaŭčyny). Kančatkova pra P. damaŭlałisia na zapoinach, pry hetym udzielničałi zvyčajna baćki maładych i svajaki niaviesty, jakija miełi prava ŭklučacca ŭ razmovu i ŭnosić svaje prapanovy. Ad pamieru P. zaležała stanovišča maładoj u novaj siami, i tym nie mienš jaje baćki zaŭsiody starałisia “vytarhavać” jak maha mienšy P. Zdarałisia vypadki, kałi baćki dziaŭčyny pasla viasiełla nie davałi abiacanaha P., što ŭ narodzie łičyłasia haniebnym učynkam. Časam, kałi ciesć akazvaŭsia niepłaciežazdolnym, jaho svajaki abo susiedzi pazyčałi jamu. U niekatorych vypadkach baćki maładoj i jaje muža damaŭlałisia pra adterminoŭku P. Rychtavać P. pačynałi z samaha malenstva dziaŭčyny, bo akramia šmatłikich daroŭ dla svajakoŭ, u skład P. ŭvachodziła białizna i vierchniaja vopratka dla žanicha, adziennie dla samoj niaviesty, pascieł-, paduški, koŭdry, dziaruški, dyvany i inš. (usio heta treba było zrabić svaimi rukami). Maładaja brała z saboj taksama prasnicu, vieraciony, ciernicu, kačałku, trapałku, krosny, misku i dzvie łyžki. Baćki starałisia dać niaviescie pa mahčymasci karovu, aviečku, svinniu. P. mienš zamožnaj niaviesty składaŭsia z jaje asabistych rečaŭ, jakija zmiaščałisia ŭ kłubie (kufry). U niekatorych miascovasciach heta nazyvałasia prydanym, a skacina, ziamielny nadzieł, hrošy i t. p. – P. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.