RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Piernikarstva Vyrab fihurnych piernikaŭ; vid narodnych mastackich promysłaŭ. U nar. Pobycie pierniki zdaŭna vykonvałi važnuju rolu ŭ viasielnych abradach, chreśbinach, paminakch i inš. uračystych vypadkach. U časy siaredniaviečča P. Zadavalniała pieravažna patreby panujučych kłasaŭ i haradžan, u 19 st. šyroka raspaŭsiudziłasia i ŭ vioscy. Promysłam zajmałisia pieravažna ŭ haradach i miastečkach (Orša, Kopyś, Dubroŭna, Minsk), pradukcyju zbyvałi na miascovych kirmašach. Vyrablałi pierniki z lepšaj muki, u ciesta dadavałi charčovyja farbavalniki, miod, prypravy, zatym farmavałi ŭ vyhladzie roznych antrapamorfnych, hieamietryčnych fihur (lalka, pievień, koń, kazioł, ryba, serca i inš.). Traktoŭka fihur mocna styłizavanaja, abahulnienaja, razłičanaja na spiecyfiku materyjału; vybar siužetaŭ adlustroŭvaŭ ich staražytny simvałičny sens. Pavodle sposabaŭ farmoŭki pierniki padzialajucca na 3 hrupy: drukavanyja, abraznyja i farmavanyja ad ruki. Najbolš staražytnyja – drukavanyja: fihurny ŭzor na pierniku atrymłivałi z dapamohaj spiecyjalnaj draŭlanaj formy, na jakoj u technicy kontreljefu vyrazałi adpaviednuju fihuru. U pač. 20 st. drukavanaja technika sastupiła miesca abraznoj: blašanymi štampami z vostrymi krajami na płoska raskačanym kavałku ciesta vyrazałi adpaviednuju fihurku, jakuju pasla vypiečki azdablałi kalarovym kremam, charčovymi farbavalnikami, hłazuravałi. U siaredzinie 20 st. promysieł P. zaniapaŭ; asobnyja majstry zredku vypiakajuć pierniki, sfarmavanyja ŭručnuju. Suvienirnyja pierniki časam vypuskajuć pradpryjemstvy charčovaj pramysłovasci BSSR. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.