|
RODNYJA VOBRAZY
|
|
Vobrazy miłyja rodnaha kraju,
Smutak i radaść maja!..
Jakub Kołas
|
|
|
|
|
|
|
Prapiłoŭka
|
Technika stvarennia ažurnaha skraznoha ŭzoru na doškach dla azdablennia zbudavanniaŭ. Na došku ad ruki ci pa šabłonu nanosiać malunak, z jakoha łučkovaj piłoj z vuzkim pałatnom (łobzikam) vydalajuć adpaviednyja ŭčastki fonu. Pašyryłasia ŭ kancy 19 st. Azdablałi P. łištvy akon (rasłinny, hieamietryčny, zaamorfny ŭzory). Najbolšaje pašyrennie mieŭ matyŭ u vyhladzie 2 S-padobnych rasłinnych zavitkoŭ, paviernutych u procilehłyja baki. Zakryłiny pa krajach strachi i karnizy pa pierymietry zruba vypiłoŭvałisia pa nižnim krai ŭ vyhladzie paŭkruhoŭ, zubcoŭ. Vilčaki miełi kontury dvuch hałoŭ kania, rahoŭ, ptušak, kvietak i inš. asabłivaj daskanałasci i bahaccia matyvaŭ P. dasiahnuła na Homielščynie, Viciebščynie, Mahiloŭščynie. U naš čas P. bytuje paŭsiudna, pieravažna va Usch. i Centr. Biełarusi, i zjaŭlajecca adnym z samych pašyranych vidaŭ sučasnaha narodnaha dekaratyŭna-prykładnoha mastactva. Joju azdablajuć łištvy, frantony, vilčaki, vuhły, vierandy, hanki, varoty, bramy. Tradycyjny rasłinny i hieamietryčny dekor dapaŭniajecca sučasnaj emblematykaj. Ažurny prapiłavany malunak časta padkresłivajecca pałichromnaj razmaloŭkaj.
|
|
|
Krynica:
Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575
с.: іл.
|
|
2009–2020. Biełaruś, Miensk.
|
|
|