RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Rała Staražytnaja voryŭnaja pryłada. Papiaredničała socham i płuham. Była pašyrana va ŭsich ziemlarobčych narodaŭ. U typovym varyjancie składałasia z rabočaj častki – ralnika, na kaniec jakoha nasadžvaŭsia žalezny simietryčny naroh (naralnik), hradyla (dyšla) i ručak dla kiravannia. U roznych rehijonach Biełarusi R. adroznivałisia formaj rabočaj častki, vuhłom jaje nachiłu, suviazziu z korpusam, formaj hradyla, pastanoŭkaj ručak i inš. Heta abumoŭłivała roznyja ahratechničnyja mahčymasci R. i sposaby jaho ŭzdziejannia na hlebu. Pavodle kanstrucyjnych asabłivasciej padzialałisia na R. z połazam i biez połaza, pramahradzilnaje i kryvahradzilnaje (krukavaje), jakija ŭ svaju čarhu miełi šerah pryvatnych varyjantaŭ. Samaje staražytnaje viadomaje na Biełarusi R. znojdziena ŭ trafianiku kala v. Kapłanavičy Kleckaha r-na. Naležała plamionam zarubinieckaj kultury. Jano zroblena z dubovaha stvała z sukam, što ŭtvaraŭ ralnik (paŭzun). U zadniaj častcy (piatcy ralnika) skraznaja adtułina, kudy ŭstaŭlałasia ručka. Da pryład ralnaha typu adnosiać akučnik (soška) i prasciejšyja vidy soch, što zredku vykarystoŭvajucca ŭ asabistych haspadarkach i ŭ naš čas. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.