РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,                Смутак і радасьць мая!..         Якуб Колас     Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka     Этнаграфія Кантэкстны тлумачальны слоўнік Грыдніца2   (Чалядня) На Беларусі ў 16 – 18 ст. – будынак або асобнае памяшканне (у структуры палацаў, сядзібных дамоў, флігеляў у буйных сядзібна – палацавых і замкавых комплексах) для прывілеяванай чэлядзі. Асобная пабудова нагадвала 2- або 3-камернае традыцыйнае нар. жыллё з сенцамі і адным – двума жылымі пакоямі. Будаваліся пераважна з дрэва, накрываліся драніцай, гонтай, саломай. У жылых памяшканнях стаялі кафляныя грубкі (часам мураваныя печы), сталы, лавы (в. Лоск Валожынскага, Новы Двор Мінскага р-наў, г. п. Дзятлава). Некаторыя Г. ўключалі каморы, блакіраваліся са стайнямі і інш. гаспадарчымі пабудовамі. Г. ў фальварках выкарыстоўваліся таксама як варыўні (в. Грэск Слуцкага, Сямігосцічы Столінскага р-наў). Г. называліся таксама вялікія жылыя пакоі ў манастырах (Ляшчынскі манастыр пад Пінскам) і курныя хаты пры корчмах, дзе спыняліся на начлег простыя людзі. З 18 ст. больш пашырана назва Г. – чалядня. Крыніца: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Беларусь, Менск.