10 запаветаў літаратурнага крытыка
|
1. Не заводзіць сяброўства з пісьменнікамі. 2. Калі ўжо пасябравалі (людзі жаш...), старацца не пісаць водгукі, рэцэнзіі на ягоныя (ейныя) кнігі (творы). Яны будуць суперсуб’ектыўныя. 3. Калі ўсё ж вырашылі пісаць, абстрагуйцеся ад яго (яе) як ад сябра. Успрымайце яго (яе) тыя гадзіну-дзве-тры, пакуль пішаце артыкул, як творчую асобу, якую вы і ў вочы не бачылі. Бо катлеты асобна, мухі асобна. 4. Думайце пра аўдыторыю выдання, для якога пішаце артыкул. У НН, ЛіМе, Дзеяслове, Архэ яна — розная. 5. Пішыце так, каб вас зразумеў чалавек, незаангажаваны ў беларускай літаратуры. Будзьце гатовыя да таго, што ваш артыкул абавязкова патрапіць у рукі чалавеку недасведчанаму. Пішыце для яго. 6. Сумяшчайце доказнасць і аргументаванасць з гумарам, іроніяй. 7. Выпрацуйце свой уласны стыль — вас будуць пазнаваць па почырку. 8. Не перагрувашчвайце тэкст цытатамі. Калі чалавек зацікавіцца кнігай (творам), сам прачытае. 9. Не забывайце, што ў крытыцы ёсць шмат жанраў. Не зацыклівайцеся на адным з іх. 10. Пішыце не толькі пра вядомых, раскручаных пісьменнікаў, але і пра пачаткоўцаў.
|
|
|