НЯЧЫСЦІК, ЯКІ БІЎ АРЭХІ
Неяк сярод ночы пабегла мышка Пік-Пік на кухню за ласункамі. У прыгожай плеценцы з лазы ляжалі буйныя апетытныя арэхі.
– Якія вялікія! – узрадавалася мышка. – Салодкія, мусіць. Але як іх раскусіць – зубы паломіш...
I Пік-Пік прыцягнула з калідора маленькі малаток, якім карыстаўся Тата пасля таго, як Пік-Пік сапсавала вялікі, расклала на падлозе арэхі і – бух! Бух!
Усе ў хаце папрачыналіся. Тата пакрочыў на кухню і так шумнуў на мышку, што тая схавалася пад халадзільнік. А ў кватэры паверхам ніжэй жылі суседзі – пракурор і пракурорыха. Яны былі вельмі строгія і любілі парадак. Калі сярод ночы іх пабудзіў страшэнны грукат у верхняй кватэры, пракурор і пракурорыха апранулі халаты і пайшлі «разбірацца».
Тата, Мама, Веранічка і Пепіта толькі паспелі задрамаць, як пачуўся званок у дзверы. Тата на дыбачках пайшоў у калідор і паглядзеў у дзвярное вочка. Убачыўшы суседзяў, здзівіўся, але адчыніў.
– Што ў вас тут робіцца? – строга запытаўся пракурор. – Што за грукат на вашай кухні?
Тата разгубіўся, пачаў прасіць прабачэння, суседзі зазірнулі на кухню. А там на падлозе ляжаў непрыбраны малаток і пабітыя арэхі.
– Вось яно што! – абурыліся суседзі. – Вы сярод ночы арэхі білі! Ды яшчэ проста на падлозе! Вы хуліганы! Вас трэба высяляць адсюль!
– Ды гэта не мы... – загаварыў Тата і змоўк, бо як давесці, што біла арэхі малатком звычайная мыш, – хто гэтаму паверыць.
Суседзі пайшлі спаць, і Тата, уздыхаючы, лёг у ложак. А мышка засмуцілася. Няўжо іх выселяць зза трох арэхаў!
Трэба выпраўляць становішча. I Пік-Пік залезла ў вентыляцыйную адтуліну і па вузкай трубе спусцілася ў кватэру суседзяў. На суседскай кухні знайшліся арэшкі, праўда, не такія буйныя. Малаток суседзі таксама трымалі ў калідоры. I хутка пракурора і пракурорыху пабудзіў грукат.
– Зноў наверсе хуліганяць! – абурыўся пракурор.
– Ды не, – спалохалася пракурорыха. – Нібыта ў нашай кухні стукаюць...
Пайшлі суседзі на сваю кухню. Як толькі запалілі там святло, грукат спыніўся. На падлозе ляжаў малаток і пабітыя арэхі, а больш на кухні не было нікога. Пракурор і пракурорыха абшукалі ўсё памяшканне, памацалі, ці добра зачыненыя фортка і акно, і не знайшлі нічога падазронага.
– Заўтра разбяруся! – сказаў пракурор, схаваў малаток і выключыў святло.
Калі суседзі пайшлі спаць, Пік-Пік вылезла зпад халадзільніка, зноў дастала малаток і пачала біць арэхі. Суседзі прыляцелі на кухню са спадзяваннем злавіць бандыта, і зноў – нікога, а на падлозе – малаток і пабітыя арэхі.
Так адбылося яшчэ два разы. Нарэшце пракурорыха рашуча сказала:
– Усё, з мяне хопіць. Я ўпэўнілася, што арэхі б’е нячысцік. Ён жыў у суседзяў, а калі мы на іх насварыліся, перабраўся да нас. Пайшлі да суседзяў, папросім, каб забралі свайго нячысціка назад. Яны да яго, відаць, прывыклі, ведаюць, як з ім абыходзіцца, а я спаць хачу.
Пракурор з пракурорыхай пайшлі наверх, а мышка Пік-Пік, вельмі задаволеная, перабралася ў сваю кватэру. А там суседзі прасілі прабачэння ў разгубленага Таты.
Болей мышка Пік-Пік арэхаў па начах не біла, тым болей што Тата схаваў малаток так добра, што сам забыўся дзе.
|
