Ці варта біцца галавою,
У што перамагчы ня здольны?
Навошта ўзрушываць пакуты?
Ўсё роўна ты ня будзеш вольны.
Нашто трызьня, і слоў спакуса,
Ды вільгацьцё нэрвовых клетак?
Ты знай – імчаць ужо часіны
Шукаць дудзьдзё каханьня кветак.
Жыцьцё, якое пройдзе тут,
Ўсё ж не пазбавіцца пытаньня:
Чаму ж ня зьведаў я тады
Тых, хто знаў кошт выратаваньня?
Усіх, хто ведаў, дзе яно,
Ня знойдзеш побач ты з сабою,
Але жаданьняў успамін
Заўсёды будзе жыць маною.
|
|
