 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Аснавала дзяўчына дываны,
аснавала сінія на зары.
Вечарамі, ранкамі будзе ткаць,
будзе толькі бёрдачка ляскатаць.
– Ніткаю сярэбранай на утку
ў зоры долю срэбную разатку.
Або вочы мілага – васількі.
Можа гусі выраю ля ракі.
Вытку мо’ вясёлкамі ў сіню-сінь
нашу долю горкую, як палын.
Вытку мо’ каліну, як цьвіла,
ці дарогу з выгану да сяла.
Можа, вытку рэчаньку ў трысьнягох,
ці вянок расквечаны на лугох.
Можа, жыта сьпелае, як стаіць,
сонца хвалі сьпеўныя серабрыць.
Або вытку сонейка – Родны Край,
шчасьлівую доленьку, ураджай.
Шчасьлівую доленьку, як у снох,
вытку ніткай тоненькай на краснох.
Пад сталёвым бёрдам ў ясны дзень
жыцьцё каляровае зацьвіце,
бо буду надзеямі звонка ткаць,
будзе толькі бёрдачка ляскатаць.
1936
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
