 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Болю пабітае шкло – крывяцца вусны,
Доўга не бачыць цябе – гэта памяць навобмацак.
Я з ланцуга пекных сноў хутка сарвуся
Мне пяшчоты тваёй засталося вобмаль.
Дайце адолець тужлівую душную далеч
Там ты сышоў зь цягніка і, пакрыўджаны некім,
Доўга ўзіраешся ў постаці на вакзале,
Ветрык кранае пужлівыя дрогкія вейкі.
Як да анёла ў нямое дагрукацца неба?
Быццам бы позьняй вясны, як цябе дагукацца?
Верш, я і ты – нас навучаць па сходнай цане
Танга ўтраіх па законах клясічнага танца.
Ліпа ўсьміхаецца нованароджаным лісьцем,
Душы гняздуюць няхай, дзе крумкач начуе,
Дождж-чужаніца табе за каўнер будзе ліцца,
Ў шэпце прарослай травы ты мяне пачуеш.
2008
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
