|
«Нашай долі»
|
|
Першай беларускай газэце
|
Гэй! ўсе разам без патолі,
Беларусы-дзеці!
Пашлём дзякуй «Нашай долі»,
Родненькай газэце.
Нам яе, радзімай, далей
Ня будзе ўжо браку;
Шмат гадкоў шчыра чакалі,
А цяпер – ой, дзякуй!
Дзякуй тым, хто нашу мову
Родную ўскрашае;
Хто цямноты ў родным слову
Нашы распрашае.
Дзякуй! і хай «Наша доля»
Часьцей к нам прыходзе;
А зь ёй праўда і зь ёй воля
Зажыве ў народзе.
Праўда, шмат расьце бадыляў
Нам на сьцежцы нашай;
А магіла пры магіле
Дзікай лусткай страша;
Але «Доля» хай адважна
Ляціць к нам, загнаным,
К грамадзе нашай сярмяжнай,
К горам гартаваным.
Ўрагоў нашых рык шакалі
Ня страшан і ўгрозы,
Бо, бо нас узгадавалі
Кнут, кроў, пот і сьлёзы.
Прыкупіўшы солі, хлеба,
Прывітайма «Долю»,
Як анёла Бога зь неба,
Як сьвятую волю!
[1906]
|
|
