РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Цётка
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
З чужыны
I душна, i цесна, i сэрца самлела
Мне тут на чужыне, здалёк ад сваіх...
Як птушка на скрыдлах, ляцець бы хацела, 
Як хваля па моры, плыла бы да ix!

Ўзьнялася б, здаецца, расінкай на хмары, 
А хмары бы ветрам сказала я гнаць
Далека, далека, дзе сьняцца мне чары, 
Дзе боры густыя над Нёмнам шумяць,

Дзе пацеркай белай Вільля прабягае, 
Дзе Вільня між гораў гняздо сабе ўе,
Дзе кожна дарога i крыж мяне знае, 
Дзе ўсё, усё чыста вярнуцца заве!

Там я нарадзілася й вырасла уволю, 
Там першыя словы вучылась казаць.
Затое сягоньня ляцела б стралою
Там зь імі з усімі год Новы спаткаць!

Ой, мілыя, мілыя, сьнегам пакрыты 
Загоны, лясочкі, дарожкі мае!
Эх, як вы у сэрцы маім не забыты, 
Як часта абраз ваш у думцы ўстае!

А вы, бледны твары, панураны ў працы, 
I ты, друг мой, смутак зь ix сьлёзных вачэй,
Прыміце сягоньня прывет мой гарачы,
Каб жыць нам было ў гэтым годзе лягчэй!
 
1909
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2022. Беларусь, Менск.