Я нясу вам дар
Братніх скіб і сяліб,
Смутных сосен і ліп,
Думак дар, сэрца жар, –
Вольных, звонкіх песень чар.
Гэй! нясу вам дар!
Гэй! гэй! гэй!
Хай жа песьня ўсюды льецца,
У сэрцах вашых адгукнецца,
Зьзіханецца, ўскалыхнецца,
Як звон той,
Як свой!
А хто брат мне тут і друг,
Ладзь-наладзь душу і слух
I за песьняй думкай скоч
Там, дзе Нёман, Дзьвіна, Буг
Точаць наша поле, луг,
Дзе шумяць у сьвет далёкі
Белавежа, Налібокі
Дзень і ноч,
Думкай скоч!
Прымі дар, сэрца жар,
Вольных, родных песень чар!
Гаю, гаю, гэй!
[1906–1910]
|
|
