Зноў я з вамі, са сваімі,
Мілыя сяляне!
Будзем разам спатыкаці
Ночку і сьвітаньне.
Станем разам у парадак
З плугам на папары
Спольна скібіну варочаць,
Нажываць загары.
Над работай непрыдумнай
Вясковай пакоры
Будуць здаля баяць байкі
Хвойкі, ясакоры.
Скіба ў скібу, гоні ў гоні
Высьцелем надзіва;
Ляжа зерне, ўзойдзе колас, –
Узрастай шчасьліва!
За плугамі за сваімі
На прасторы Божым
Чыстым сэрцам, вольнай думкай
Песьню-казку зложым.
Пойдзе плавам песьня-казка
Ў сьвет аб нашай славе,
Дзіву дасца сьвет вялікі
Гэтакай праяве.
Хай сьвет знае, што патрапе
Без чужых прымусаў
Беларуса праца, сіла,
Сэрца беларуса.
[1906–1910]
|
|
