Як тут весела сьпяваці,
Думкай весяліцца,
Калі ў беднай маёй хаце
Сонца жыць баіцца?
Калі дзе ня йду, гаротны,
Ня маю прывету,
Калі мой пагляд маркотны
Ня бача прасьвету.
Чорнай долі суд няправы
Не дае спакою;
Зоры шчасьця, зоры славы
Ня льсьняць нада мною.
Не заходзе ка мне ў госьці
Мілая пацеха,
Не нямее людскай злосьці
Расшальное рэха.
Ў паніжэньні, ў паняверцы
Жыцьця хвілі трачу,
Толькі плача маё сэрца,
Песьня мая плача.
[1906–1910]
|
|
