Šumna u klasie, šumna i nudna,
Ścieny šyrokija dušać mianie.
Słovy vučyciela cicha, marudna
Ljucca, ich słuchać nia chočacca mnie.
Tam, la dźviarej, tak viasioła śmiajucca,
Tyja – čytajuć, druhija – kryčać,
Ja... ja hladžu na pramieńni, što jrvucca
Ŭ ciomnuju klasu i u šybach harać.
A z-za vakna mnie šapočuć tapołi,
Nieba sinieje, pryvietnaja dal,
Dal, što nia źviedać jaje nam nikołi,
Śvietła-prazrystaja, byccam kryštal,
Dychaje śviežasciaj sad pažaŭcieły,
Ŭ załi «Advieku my spałi» piajuć...
Nudna siadzieć mnie u klasie dzień ceły,
Jak cieraz vokny niačutna, niaśmieła
Vosieni huki płyvuć...
1921
|
|
