Hej, napierad, poki serca
Bjecca, rviecca na prastor,
Hodzie mleci ŭ paniaviercy;
Hej, da sonca! hej, da zor!
Chaj baćki stahnałi ŭčora,
Jšłi na toj śviet biez pary;
Siońnia ŭ našaj mocy hora,
My – žyćcia haspadary!
Dumka ŭ dumku, družna, śmieła
Usie napierad hramadoj!
Kožny viedaj svajo dzieła,
Znaj, za praŭdu krepka stoj!
K novaj dołi šlach nam laža,
Jak na niebie Mlečny Šlach,
Słova, dum nichto nia źviaža,
Žyć, ciarpieć nia budzie strach!
I nia stanie bolš pakusa
Pieršych-lepšych zboku brać,
Słavianina-biełarusa
Viečna ŭ łapci abuvać.
Dyk napierad, poki serca
Bjecca, rviecca na prastor,
Hodzie mleci ŭ paniaviercy!
Hej, da sonca! hej, da zor!
1911
|
|
