РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Барадулін
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Бацьку
Ня выйшаў ты і ў гэты раз
Мяне спаткаць, паднесьці рэчы...
Ля весьніц толькі зноў твой вяз
Крануў галінамі за плечы.
 
Ты мне не падасі рукі,
Глядзіш удаль з-за шкла партрэта...
Ці бачыш, вырас сын які?
Скажы хоць слова для прывета.
 
А я... чакаў з усіх дарог
Цябе ў сорак чацьвёртым... летам.
Калоны ні адной ня мог
Я прапусьціць з ахапкам кветак.
 
Хацелася пачуць: «Сынок...»
I крыкнуць радаснае: «Тата!»
Бацькоўскім быў мне кожны крок...
Усё ішлі, ішлі салдаты...
 
Каторы раз сыходзіў сьнег...
Дамоў вярталіся суседзі.
Я кожнаму насустрач бег
I чуў кароткае: «Прыедзе...»
 
Калі ж у крыўдзе мне сябры
Гразіліся падчас бацькамі,
Тады хацелася наўзрыд
Заплакаць шчырымі сьлязамі.
 
Ня плакаў я – усім на злосьць,
Бо ў хаце быў адзін – мужчына.
Ня йшоў ты...
Маці маладосьць
Глыбей заворвалі маршчыны.
 
I зараз – еду я здалёк,
Чакаю ўсё – зайду, а маці
Мне скажа: «Пазнаеш, сынок?
Вось наша ўся сямейка ў хаце...»
 
Паверыць цяжка мне таму,
Што больш ня прыйдзеш ты дадому.
А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай...
 
1958
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.