Прабіцца раптам зь цемры да сьвятла, –
Як матылю да лямпы, як вадзіцы
Прабіцца з-пад камлёў і стаць крыніцай,
Што нёманскім вытокам кроў дала,
Прабіцца, як травінцы скрозь каменьне,
Як караням да сокаў скрозь жарству, –
Ад несьвядомасьці
Да разуменьня
I выдыхнуць шчасьлівае:
«Жыву!»
|
|
