Załataja zała taja
Załačaje papaciomku,
Jak skarbonka załataja,
Poŭnaja tvaich piarścionkaŭ.
Ty na scenie – bjuć u ładki,
I kidajuć kvietki z łožaŭ,
I miž nami zmyty kładki,
Spaleny mastočki...
Boža!
Kolki zhublena skarbonak,
Kolki kvietak nie pasiejana!
I adziny tvoj piarścionak
Padaje na dno basiejna...
Šče žurbieć tabie ab stračanym.
A pakul ka mnie, na palčykach,
Ty idzieš, dzicia rusałčyna,
Ad ludziej – adzin kupalničak.
|
|
