Zachodzić sonca pahodniaha leta,
Vieić viecier z zachodnich niabios.
– Zdaroŭ budź, viecier z dalokaha śvieta:
Dobryja ž vieści da nas ty prynios!
– Zdarovyja ž budźcie, ej, dobryja vieści!
Tam, na Zachadzie, prałivajuć kroŭ,
Bjucca dla słavy, svabody i čeści
I robiać volnych ludziej z mužykoŭ.
Hudziać viasioła i pieśni, i tancy
U dobrym žnivie na ščaśłivy hod.
Hodzie vam, hodzie, caryki-pahancy,
Taptać u bałotach chryščony narod.
Hodzie ž vam, hodzie ŭ jasnaj karecie,
Hodzie, čynoŭniki, jeździć u dvor,
Hodzie vam, hodzie, mužyckija dzieci,
Z chatki astatki davać na pabor.
I panskaja dziecka, i chamskaja jucha
Z adnej kvaterki papijajuć miod:
I prysiahnułi naviek, da abucha,
Być sabie volny i roŭny narod.
Mužyk i šlachcic zasiadzie na łavie,
Kab vieści radu a svajoj ziamłi.
Jak treba dumać a hramadskaj spravie,
Na adno miejsca, jak braty, pryjšłi –
A jak uradzim vajnu na hramadzie
Baranić dzietki, i ziamlu, i dom,
Mužyk i šlachcic na kania usiadzie
Kasić kasoju, rubać taparom!
Ej, zhinie vorah, jak Boh nam pamoža
Za našu kryŭdu, za horki naš žal.
Zapiajom pieśniu: «Chvałić ciabie, Boža!»
Lahčej budzie sercu, jak zhinie maskal.
Ziamla ty naša, ziamla ty śviataja,
Radzi nam zbožža dy sudzi pažać, –
Nie pryjdzie vorah z maskoŭskaha kraju
Na mahazyn naša ziernie brać!
Ručyć rukoju chudoba ŭ chacie.
Pany mužyckich śloz nie zabiaruć –
Mužyk i šlachcic staŭ za panie bracie,
Ruki za ruki i hrudź za hrudź.
Piarom na karcie, sachoj na nivie
Adzin druhomu roŭnaść zaściaroh.
Ej, u svabodzie zažyviom ščaśłivie,
My budziem dzietki, a naš baćka – Boh!
1848
|
|
