Тры кветкі шыпшыны
Ля дома старога,
Пад позіркам Бога:
Адна, бы дзяўчо маладое,
Яшчэ расьцьвітае,
Зьвініць ёй вясёлую песьню
Пчала залатая.
Другая дадолу глядзіць,
Не ўтрымаўшы
Сваёй прыгажосьці цяжар,
I пялёсткі губляе.
А трэцяй хіба што
Зь цікавасьці тут заставацца:
Зжаўцела і ссохла,
Ды пахам сваім ап’яняе,
Бы вечна жывая...
Ня вырваць шыпшыну
З грудзей Беларусі,
Бо іншай Паходні
Няма ні заходняй, ні ўсходняй.
|
|
