Ihraj nam, Maciuš, ihraj.
Nia tak, jak zapłaciłi hrošy,
A tak, jak vietram łist pałošča,
Špačynych śpievaŭ poŭny, haj,
Nad kačarežkami hałoŭ,
Nad hamanoj kosnajazykaj –
Nia treba nam viałikich słoŭ,
Davołi muzyki viałikaj.
Ihraj nam, Maciuš, ihraj!
Nia stanie muzyka tavaram,
Pakul pa čardach u madźjaraŭ
U čarkach choładna miadźvianych
Burštynava bruić takaj.
Paŭniej ža čarki nałivaj!
Ihraj nam, Maciuš, ihraj.
Chaj tvaja skrypka –
času ŭzboč –
Viadźmuje
damaju pikovaju...
Sa mnoj takaja čarnabrovaja,
Što pada mnoj śviatleje noč.
Jak abdymaje – nie pytaj.
Ihraj nam, Maciuš, ihraj.
Nie zamiraj
na tonkaj toj,
Ščymłivaj toj,
dzie ślozy prosiacca.
Takaja ŭ śviecie biezhałosica –
Lepš pakarańnie niematoj.
Ty niematoju nie karaj,
Ihraj nam, Maciuš, ihraj.
Nu chto
hrašyma šapacieć!
Panakuplałi za valutu
Śviatych, što pazirajuć luta,
Kryžoŭ pazielaniełych miedź.
Ciapier i muzyku kupić
Pryjšłi na reštu –
dy muzyka
Ad strun nie adryvaje smyka,
Nia kupiš toje, što hučyć!
Nia chopić zołata na raj.
Ihraj nam, Maciuš, ihraj.
Ihraj nam –
ruki čarnabrovaj
Pa ščokach rekami ciakuć,
Ihraj –
prastoram čabarovym
Praz dym i čad ja zmoh dychnuć.
Užo ŭva mnie ŭvieś śviet šyroki,
Ryk horada, malba siała...
Pajšła Eŭropa
ruki ŭ boki,
U skoki Azija pajšła!
Chto zmoža pajadnać ludziej,
Dać vieru im i dać nadzieju?..
Ihraj,
Ihraj ža, čaradziej,
Daj Boža siły čaradzieju!
Chaj nie zmaŭkaje skrypki śpieŭ
Da toj chviłiny praśviatleńnia,
Kałi zdajecca: ty paśpieŭ
Na duš ludskich pierasialeńnie,
Kałi niabiosy, jak zvany,
Huduć śviatočna, i,
źni-
ka-
ju-
čy,
Ty abdymaješ šar ziamny,
Madźjarki plečy abdymajučy...
|
|
