Зубр-адзінец ад статка адвык,
не ахвярай, а панам у лесе.
Адзін, як пілігрым, што ў сьвятыню пранік.
Адзін, як арол паднябесьсі.
Наканаваньне накрэсьліць кругі,
разгон, узвышшы палёту.
Каго палюбілі аднойчы багі,
сіла яго – адзінота.
Красуецца статак прыплодам цялят,
гульнямі ў травах пахучых.
А ў сэрцы адзінца інакшы загад –
быць рыкам адвечнае пушчы.
Стойбішча статка і статка лугі.
Адзінцу – трывога ў сэрцы.
Каго палюбілі аднойчы багі,
са статкам той не сальецца.
|
|
