Heta stancyja čužaja,
Hety horad mnie čužy.
Chto ž praz noč mianie hukaje:
«Luby moj, dapamažy!
Luby moj, moj nieviadomy...»
Nad acichłaju ziamloj
Hołas płyŭ, amal znajomy,
Znany, dy zabyty mnoj.
«Luby...» Pamiaci prahały.
«Luby...» Što ŭ byłym, źbiary:
Vypadkovyja vakzały.
Vypadkovyja siabry.
Dyk adkul ža jon, tajemny,
Znany, dy zabyty mnoj,
Nad maim žyćciom daremnym –
Hołas stancyi čužoj?
«Luby moj...»
Voś-voś sarviecca,
Zmoŭknie recham u vušach,
I jamu nie adhukniecca
Anivodnaja duša!
Anivodnaja ź miljonaŭ
Čałaviečych, rodnych duš!..
I razhubleny, ździŭlony
Abarvaŭsia hołas... Ruš!
Ruš moj byt uładkavany,
Jak navała, jak vajna,
Hołas stancyi niaznanaj,
Dzie kryčyć
maja vina.
|
|
