Жыць бы на аднасельлі,
дзе на дасьвецьці
стукоча ў скроні,
будзіць са сну вецер.
Жыць бы на аднасельлі –
зораў шукаць у прысадзе,
прасьці вятроў кудзелю,
што некалі не дапрадзена.
Агонь патрэсквае ў печы.
Каханьне шчыра шчабеча.
Ад шчасьця маўчыць, як бяздоньне,
гаючае Прынямоньне.
|
|
