РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Ларыса Геніюш
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Тост
Адкінуўшы ўбок блытаніну
чужых надакучлівых слоў,
іду я старой каляінай,
забытаю сьцежкай дамоў.
 
I кожны мой крок – то памяць,
позірк – сустрэча з былым
раны старыя паляць.
Боль вочы грызе, як дым.
 
Я чую, як мёдам ліповым
з вуснаў жанчыны любой
льецца родная мова
і гоіць нязьлечаны боль.
 
Хачу на пачэснае месца
ля вышытых ручнікоў
за стол свой дубовы сесьці,
склікаць ў застольле сяброў.
 
І хлеба чорнага лусту
ўсім разьдзяліць пароўну
ды з чаркі, па бераг поўнай,
выпіць за ваша здароўе,
хто гэтай зямлі гаспадар.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.