Аднойчы цёплы вецер
Прынёс мне на спатканьне
Ажно сем розных ценяў.
Ня вырашыць адразу,
Які мне даспадобы,
Душа ў якім схавацца
Магла б пры небясьпецы.
|
Мае сем розных ценяў
Заціснуты ў палоне
Стэрыльнага пакоя.
Ад сонечнага соку,
Што лучыцца праз вокны,
Марнеюць, выцьвітаюць,
Ды бачыць не жадаюць
Адчыненыя дзьверы.
|
|
