 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Нічога вечнага на сьвеце
Няма для шумнага жыцьця;
Здарэньні, многія сталецьці
Ідуць пад века забыцьця.
Ўстае рой новых пакаленьняў;
Старыя сходзяць на той сьвет;
Нягодны ўнуку ўжо тварэньні,
Якія меў на ўслугах дзед.
Марнеюць сільныя народы;
Бяруць слабейшыя гару;
Нянавісьць, бітвы, непагоды
Туманяць радасьці зару.
Ня раз крывавыя паляны
Ў душу чуткую ліюць жаль,
За бліскам славы разгуканы
Дух чалавека рвецца ўдаль.
Ствараюць з золата бажышчы,
Ідуць адны к ім на паклон,
Другіх шамочаць бед ігрышчы,
Нясецца стон з усіх старон.
Нязнанай сілай правіць сьветам
Пачатак, бытнасьць і канец;
Народ таўпехаецца ў гэтым,
Як стада зблуканых авец.
[1906–1910]
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2021. Беларусь, Менск.
|
|
|
