Вясна прастуджаная
Ўсхліпвае дажджамі,
Бо рана разбудзілі
Аблокі,
Ці то блакіт казычуць неба.
Вясна,
Ці то сёньня да зімы
Наблізілася раптам,
Прачнецца заўтра
У абдымках ці ня лета?
Уяўнае сваё цяпло
Шукаць у восені прыстала
Ёй, выбітной паненцы.
Адно спакой,
Растрачаны вясною,
Вандруе дзесь на межах часу
I цэлы год бунтуе сэрца.
|
|
