kałidornaj pačvarkaj paŭźci pa lazie dałoniaŭ
i z pakutami-putami, słovami-łovami žyć
ty piakučym praklonam raścieš u samocie klona
pahladzi, my ciapier jak kryžy, zvarjaciełi daždžy
my – hrypoznyja drevy, i łiściaŭ apałych nasoŭki
uściłajuć i łajuć badziažny paetavy šlach
vierš, zachutany ŭ šałik, źmianiaje pihułki na zołki
kožnym zołkam pa nas niesuciešna hałosić ziamla
|
|
