РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Віка Трэнас
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Замова
кожны раз, як сыходзіш сьляпы ў павуціньне вулкаў
я ў гаркавым дажджы шукаю сабе прытулку
мне зламаныя пальцы нечы boyfriend цалуе
я крычу праз завею словаў «алілуя»
і пажоўклае лісьце ўпадзе зямлі на грудзі
і ня ўбачыць яна, як пальцы ламаюць людзі
як тугой абрастаюць радкі, як сівеюць вейкі
як засохлыя дрэвы мне ахвяруюць лекі
ты – далонямі і душой у чужой мярзоце
я – чырвонай травой на здохлай адзіноце
я – кульгаваю Музай у абадраных строях
ты – нязмушаны дэзертыр зь імём гэроя
твой бяскрылы анёл спакойна падлічыць шнары
пакладуцца ў яго кішэню пiгулкi мараў
покуль поўня ваўком штоночы самотна вые
покуль кветкі на падваконьні цьвітуць жывыя
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.