Pafarbavanyja ŭśmieški laciać na mianie z vašych tva-
raŭ, jak kropli daždžu ź nieba ŭvosień. Zabiarycie ich sabie, ja
nie karystajusia hrymam, nie ŭžyvaju reštki čužoha sora-
mu. Ja kožnuju ranicu, adčyniajučy vakno, baču, jak vykidajecie
vy praz fortki svajo sumleńnie.
|
|
