|
Чаго, бор мой, не шумён?..
|
|
З народнае песьні
|
Іду па зайцавых сьлядах.
У вышыні гамоняць хвоі.
I галаву мне хмеліць пах
З халодным сьнегавым настоем.
Заняты думаю сваёй,
Бор, уздыхаеш, засмучоны.
Чуваць, як аб галінкі хвой
Сьняжынкі б’юцца зь мяккім звонам.
Мне навяваеш сьветлы сум,
Казычаш кволаю ігліцай.
Табе і радасьць я нясу,
Сьцяшаю горам падзяліцца.
Дзесь рэха клікае тапор.
Прайшоўся вецер бураломам.
I дзе б ні быў я, – чую, бор,
Твой бас прыглушаны,
знаёмы...
|
|
