 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Палаеш трывожнай зарою
Маленства майго партызанскага,
З пагнутай бляшанкі жароўня –
Намесьніца сонца ў замаразкі.
Паддзёўкі падціснуўшы туга
Вяроўкамі – тоўстымі паскамі,
Мы з доўгаю, ў сажань, пугай
Хадзілі ўвесь дзень падпаскамі.
I, пэўна б, разьбегся статак,
Саміх яшчэ пасьвіць ня шкодзіла б,
Ды любы нам быў занятак,
I бык нас палохаў, боўдзіла.
Ад дыму мы плакалі разам
I поўзалі ўсе на карачках,
Пакуль нам язык паказваў
Агонь з вугалька гарачага.
А перад паўдзённай парою,
Як цені ідуць упрысядку, –
Сарочыя гнёзды паролі
Ды яйкі пяклі у прысаку.
З твайго вугалька, жароўня,
Мы ў верасьні,
пасталеўшыя,
Дымілі цыгаркай пароўну
З сухога лісьця алешыны.
Патроны у жар паклаўшы,
На дроце цябе раскручвалі.
I над галовамі нашымі
Сьвістала чарга траскучая.
Як зоркі,
любой пагодай
У прысаку год нязгасныя,
Маленства майго паходня,
Твае вугалькі мне ясьняцца!..
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
