Як прывіды, як сны пра сны, як здані
Душу маю пакінулі жаданьні.
Як пры пажары выбягаюць з дому,
Яны зь мяне - натоўпам! прэч! Нікому
Казаць пра тое нельга - я кажу:
Нібы жабрак абкрадзены, дрыжу
Сярод руін на шэрым папялішчы,
Дзе ў коміне сіроцкі вецер сьвішча
I гоніць, круціць попел, сажу, дым...
З усімі так?.. Ці так са мной адным?..
|
|
