Jak nie lubić mnie vosień załatuju,
kałi praz vopratku asin hustuju
ton prabivajecca čyrvony, słaŭny ton,
i ŭ zołacie staić maŭkłivy pyšny klon?
Jak nie lubić mnie vosień załatuju,
kałi na nivu zžatuju, pustuju
łijecca unačy, jak małako, tuman
i pavučyńnie skroź na chmyźniaku palan.
Jak nie lubić mnie vosień załatuju,
jak nie lubić mnie častku hoda tuju,
kałi ja vieru ŭsim, kałi duša haryć
i chočacca tak viek,
choć sumavać, a žyć...
1921, Vilnia.
|
|
