Сумна, сумна жыць на сьвеце,
Жыць, ня меўшы долі;
Ой, сумней жа долю меці,
А ня меці волі!
Дык завабма ў нашы сеці
Ясна зорку волю,
Што людзям, як сонца, сьвеціць
У радасным прывольлю.
Аб нядолі тады пеці
Ўжо ня будзем болей,
I так шчасьце будзем меці:
Воля будзе доляй!
1907
|
|
