Коціцца, ўецца далінкай крыніца, Б’ецца, плюскоча ў каменьнях вадзіца, Далей плыве і плюскоча. Белымі грудкамі лёгшы на траўцы, Хоча дзяўчынка к вадзіцы дастацца, Губкамі чэрпнуці хоча. Вольха лісткамі ёй шыю ласкоча, Плюскатам рэчка сьмяецца у вочы, Сонейка ўсіх абнімае. Сонейка, рэчка, вольха, дзяўчына Думцы ўсьміхаюцца соладка, дзіўна, Думка іх шчыра вітае...
1911
|
|