Lahła viasiołka mastom trymcivym,
mastom, satkanym z kaloraŭ kvołych,
ad mokrych ściežak, ad rosnych nivaŭ
u bor sasonny, sivy j viasioły.
Krasoju čystaj ty ciešyš vočy,
krasoj niastałaju, jak dola...
Čaho ž pryjšła ty, čaho ty chočaš,
čaho ŭzrunieła, viasiełka, ŭ połi?
Paciešyć chočaš niazvyčnaj kazkaj,
uźniać ź nizinaŭ u vyšu voka?
Haryć viasiołka nianaskaj kraskaj,
mastom trymcivym lahła vysoka.
Mastom tym zdani da nas zychodziać
z padniebnaj vyšy, ź niaznanych dalaŭ,
viaśnianym čaram nas nadziać, zvodziać,
kałyšuć śpieŭnym napievam chvalaŭ...
Z krainy dziŭnaj many j nadziei
i sny spłyvajuć pa im, niajnačaj.
Ščaśłivy ž toj, chto śnić umieje,
ščaśłivy toj, chto ich pabačyć!
1933, Chełmna.
|
|
