RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Natalla Arsieńnieva
Vieršy
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
Zory Sitca
Ci ž heta tak,
skažy mnie, śviet ślapy j zajzdrosny?
Skažy, ci chto dušu paeta raskusiŭ?
Što j jak rabić, što pić,
jak jeści j pleści kosy,
kab śviet skazaŭ:
                                    «Ale, o, jon paet naŭździŭ!»
Što ž tre rabić?
Zabycca j vusny ścisnuć,
jak palcy, u biadzie,
zhasić vačej ahni?
Biaz sonca, ŭ ciemry dzieś
śpiałić tych vieršaŭ višni,
falšyŭstvam handlavać,
a ščyraści – ani?
– Paet – nadčałaviek, i pić vadu dałońmi,
jak kažnamu, zusim niachoraša jamu, –
pačuješ tut i tam, –
                                          abrańnik zornych toniaŭ
ci ž moža ŭsmak smaktać žyćcia ziamnoha muć?
– Ziamnaja muć, – skažu ŭ adkaz ja, –
                                                                              heta ščaście
adzinaje, što my tut majem na ziamłi.
U joj i piekła, j čar,
praklon i sonca –
                                      snaści,
ź jakimi słoŭ zvany paety mohuć łić.
I kab paetam być, –
                                              dyk treba ŭsich krynic napicca,
a nie chavacca ŭ zmrok
i nie ŭciakać ad ich...
Tamu ja i hladžu ŭnačy u zory Sitca,
napicca ŭsmak chaču ŭsich radaściaŭ ziamnych!
 
1942, Miensk.
 
 
 
 
Padabajecca     Nie padabajecca
2009–2020. Biełaruś, Miensk.