Не з Дняпра, гэта з воч рыбакоў вырастае вясёлка, вось-вось-вось перакуліцца воблак з цыганскім дажджом, быццам з дробнаю рыбай кульнецца кашолка, і луска заіскрыцца пад сонцам жывым серабром, як маністы на нітку, на промні наніжуцца кроплі, Перуновы вятрыска абудзіць сурму за Дняпром, сурмачовае граньне палоніць, як боскія крокі, валацужлівы воблак за сонца сплыве, як паром.
|
|