РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Людміла Рублеўская
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Кажан
Разьвязаны вузлы, паламаны замкі,
Расьсякае расьселіна мармур, як сьмерць.
І навошта, юнача, карміў ты з рукі
Кажана, што надумаў да Бога ляцець?
Крылаў чорных ня сьцерпіць блакітны прасьцяг,
Гадаваныя ў цемры – ня ўспрымуць сьвятло.
Але слова сьляпое ірвецца, як сьцяг
З паламанага дрэўка – на крылы вятроў.
Ні анёлам, ні птахам няе дадзена быць.
Карацей за няведаньне – крылаў узмах...
А кажан, ашалелы ад сонца, ляціць,
І паэт памірае ў ламаных радках.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.